Ieder(in): 'Geen oplossingen voor mensen met een beperking in eindrapport OCTAS'

De Onafhankelijke commissie toekomst arbeidsongeschiktheidsstelsel (OCTAS) heeft haar eindrapport gepubliceerd. Het rapport geeft ideeën om de WIA te verbeteren. Helaas staan er geen oplossingen in voor andere dringende problemen die mensen met een beperking ervaren in het sociale zekerheidsstelsel. Ieder(in) betreurt dit zeer en wil dat daarvoor ook goede oplossingen komen. 

Ieder(in) berichtte al eerder over de tussenrapportage van OCTAS. De commissie stelde daarin dat de sociale zekerheid veel te ingewikkeld is en niet goed werkt voor mensen met een structurele of progressieve beperking. Met name de Participatiewet is voor deze mensen geen passende plek.  

Drie voorstellen om de WIA te verbeteren  

Het is dan ook teleurstellend dat de commissie alleen verbetervoorstellen doet voor de WIA. Ze oppert drie verschillende ideeën om de WIA beter te maken.

1. Het huidige systeem eenvoudiger maken.
2. Een stelsel ontwikkelen met meer aandacht voor toeleiding naar werk met behoud van uitkering en pas na vijf jaar een keuring.
3. Een stelsel ontwikkelen met gelijke regels voor werkenden en zelfstandigen. 

Reactie Ieder(in)  

Ieder(in) is blij dat er nu aandacht is voor de problemen in het sociale zekerheidsstelsel. Maar de aangedragen oplossingen richten zich alleen op de WIA, terwijl er juist ook grote problemen zijn voor mensen die niet in aanmerking komen voor de WIA. Dit zijn problemen die de commissie zelf al had aangekaart in haar tussenrapportage. Ieder(in) vraagt daarom om snelle oplossingen voor deze problemen: 

• Regels zijn te ingewikkeld voor jongeren met een beperking, en de Participatiewet helpt hen niet. 
• De commissie biedt geen oplossing voor het ontbreken van een vangnet voor sommige groepen, zoals werkzoekenden die tijdelijk geen werk hebben maar dan ziek worden. Ook zijn er geen oplossingen voorgesteld voor mensen met een ziekte die erger wordt of steeds verandert. 
• Het eindrapport behandelt niet de samenhang tussen belastingwetten en wetten voor arbeidsongeschiktheid. En dus blijven sommige knelpunten buiten beeld. Zoals het feit dat mensen die niet kunnen werken, in verhouding veel meer belasting betalen door de arbeidskorting.