
In februari 2024 presenteerde het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de nationale strategie om het VN-verdrag Handicap beter uit te voeren. Zes maanden later beoordeelde het VN-comité deze implementatie en concludeerde dat Nederland nog te weinig vooruitgang had geboekt.
"Mijn rolstoel zoekt het laagste punt"
Voor mensen met een beperking is de samenleving nog lang niet toegankelijk genoeg. Dit geldt zowel voor de fysieke ruimte, zoals gebouwen, stations en wegen, als voor digitale toegankelijkheid. Voormalig hoofdredacteur van Support Magazine Monique Wijnen heeft hier dagelijks last van. Ze beschrijft in deze uitzending van Kassa hoe ze vooral aan het corrigeren is, als ze zich probeert voor te bewegen. Monique: ‘’Ik loop er vaak tegenaan dat straten bol lopen en dat mijn rolstoel het laagste punt opzoekt.’’ Hierdoor zijn de straten amper begaanbaar voor haar.
Financiële obstakels
Mensen met een beperking lopen ook tegen financiële obstakels aan: als zij meer gaan verdienen of gaan samenwonen, kunnen ze hogere eigen bijdragen moeten betalen. Zo worden deze mensen eigenlijk gestraft voor zelfstandigheid en deelname aan de samenleving. Een ander groot probleem is dat de voorzieningen en hulpmiddelen die iemand krijgt, sterk afhankelijk zijn van de gemeente waarin iemand woont. Dit leidt tot rechtsongelijkheid en is in strijd met het VN-verdrag. Daarnaast wordt bij renovaties van gebouwen en publieke ruimtes vaak geen rekening gehouden met mensen met een beperking. Dit komt omdat de zogenaamde NEN-normen voor toegankelijkheid niet wettelijk bindend zijn.
Volledig toegankelijk in 2040?
De Nederlandse strategie rondom het VN-gedrag Handicap is gebaseerd op vijf principes: gelijke rechten, eigen regie en rechtspositie, toegankelijkheid, bestaanszekerheid en een inclusieve samenleving. Dit beleid zou uiterlijk in 2040 moeten leiden tot een volledig toegankelijke samenleving. Toch stellen belangenorganisaties dat het niet opschiet en dat de doelstellingen mogelijk niet gehaald worden.