Inclusie: wat kun je zelf doen?

7 september 2022 - Redactie Support Magazine

Er wordt veel gesproken en geschreven over inclusie maar, ondanks de bekrachtiging van het VN-verdrag Handicap vijf jaar geleden, moet er nog steeds veel gebeuren. De redactie vroeg de lezer in Support Magazine editie 6-2021 wat zij doet om Nederland fysiek en mentaal toegankelijker te maken. Hieronder een aantal mooie voorbeelden.

man-taking-photo-with-woman-holding-drink-3009800 Foto door ELEVATE via Pexels.

Zwanger en een beperking

“Mijn naam is Leena de Wilde en ik ben de trotse moeder van Sylvan (2). Als kersverse en toen alleenstaande moeder moest ik, net als iedere moeder, mijn weg vinden. Ik kon aan alles merken dat de kraamzorg niet gewend was aan een moeder in een rolstoel. De verzorging moest gaan zoals zij dat altijd deden. Ik voelde me niet gehoord en niet gezien. Toen ik op internet las dat de Hogeschool van Rotterdam bezig was met het keuzevak ‘zwanger en een beperking’ heb ik meteen contact gezocht met de docent. Een aantal weken geleden heb ik mijn verhaal gehouden voor de studenten. Ik gaf aan dat een open gesprek voor de bevalling belangrijk is. Vraag wat iemands beperking is. Wat kan zij zelf en wat verwacht ze van de kraamzorg? En dat, wanneer de baby er eenmaal is, die openheid belangrijk blijft. Heb je vragen? Stel ze gerust. En het is ook essentieel om de moeder overal bij te betrekken; pak een stoel en verzorg de baby op ooghoogte van de moeder. Kortom: wees ondersteunend, geef de moeder de ruimte om haar eigen manier te ontwikkelen en denk in mogelijkheden. De studenten waren blij dat ik mijn verhaal met hen wilde delen. Begin 2022 gaan ze een presentatie houden waarin ik hoop terug te zien wat ik ze heb meegegeven.”

Vrij de natuur in

“Ik ben Esther Verlinden, wonend op Buitengoed de Eekhorst in 't Reestdal. Vanaf deze plek runnen wij al vijftien jaar een mooi recreatiebedrijf waar veel mensen komen genieten van onze pony’s en het buitenleven. Door een hersenbloeding vijf jaar geleden is er heel veel veranderd in mijn, ons leven. Met mijn beperkte mobiliteit was het lastig om in het buitengebied uit de voeten te kunnen. Denkend in mogelijkheden zijn we op zoek gegaan en vonden we de Trackchair in Amerika, die we zelf hebben geïmporteerd. Ik ben de hemel te rijk ermee. Ik kan mijn coachwerk weer doen samen met mijn pony’s, en voor mij het allerfijnst: ik kan me weer vrij bewegen zonder angst ergens vast komen te zitten. Dit geluk wil ik delen en daarom heb ik de stichting Buitengewoon Bijzonder opgericht. Hiermee wil ik de Trackchair voor een klein bedrag beschikbaar stellen, zodat ook anderen 't prachtige Reestdal in kunnen zonder belemmeringen.”

Meer informatie vind je hier.

Esther-in-de-Trackchair Esther in de Trackchair.

Handbiken voor een lach

“Eind 2019 werd ik, Sandra Prins, door Heliomare gevraagd voor de HandbikeBattle Oostenrijk Tirol, een handbikewedstrijd waar veertien revalidatiecentra in teams van zes tegen elkaar strijden. Begin 2021 werd voor de tweede keer door corona de HandbikeBattle geannuleerd en ging ik op zoek naar een alternatief. Want ja, ik trainde inmiddels al een tijd om met de handbike op pure armkracht een echte berg te kunnen beklimmen. Toen ik de Alpentocht in Val Thorens voor de CliniClowns tegenkwam, heb ik meteen een e-mail gestuurd om te vragen of er ook handbikers mee mochten doen. Er moest wel even overlegd worden, want het was de eerste keer dat een handbiker wilde meedoen. Gelukkig stond de organisatie hiervoor open en heb ik samen met een handbikemaatje mee kunnen doen. En dat was gaaf! Het heeft mij enorm geïnspireerd om me meer in te zetten voor de inclusie van mensen met een beperking bij sport- en sponsorevenementen. Er is zoveel meer mogelijk dan velen denken.”

Het toegankelijkheidsteam

“Inclusiviteit begint bij toegankelijkheid in de breedste zin van het woord, althans zo zie ik, Brigitte Bulters, het. Tot voor kort maakte ik deel uit van het Toegankelijkheidsteam bij ons in het dorp. Het doel van dit team is de toegankelijkheid en veiligheid bevorderen voor eenieder op straat. De focus van het team ligt op obstakels en onveilige situaties in kaart brengen en op bewustwording. Vaak lopen mensen gewoon voorbij obstakels en denken ze er niet bij na. Wanneer je in een rolstoel zit, zijn obstakels wel degelijk veel meer van betekenis. Ze kunnen je hinderen in een doorgang en zelfs in een veilige doorgang. Denk bijvoorbeeld aan een geparkeerde auto op de stoep of een verhoging voor een deur. Ik heb ervaren dat, wanneer je benoemt wat obstakels voor je kunnen betekenen, mensen echt bereid zijn erover na te denken en je samen tot een oplossing kan komen. Volgens mij is het daar waar de inclusie begint, bij bewustwording, een ongoing process…”

3D-geprinte hulpmiddelen eethulpmiddel-uit-3D-printer Foto: RepRapUniverse.

“Mijn naam is Jos Wetzels. In 2016 heb ik aan een fietsongeval een dwarslaesie overgehouden. Ik heb in zorggroep Adelante gedurende de revalidatie veel handergotherapie gehad. De ergotherapeuten daar gebruiken veel hulpmiddelen om alledaagse handelingen te vergemakkelijken. Ik heb diverse hulpmiddelen gekocht en constateerde dat ik, na een bepaalde revalidatiefase en verbetering van mijn handfunctie, de aangeschafte hulpmiddelen niet meer nodig had. Dat moet anders kunnen, dacht ik. In Adelante heb ik, samen met studenten van Zuyd Hogeschool, diverse 3D-projecten uitgevoerd. Aanleiding was mijn vraag of ik een blokje plastic kon kopen om mijn hulpmiddel te printen en, wanneer ik het niet meer nodig had, kon omsmelten om een hulpmiddel te printen dat ik in de volgende revalidatiefase nodig had. De studenten pikten deze hulpvraag op en gingen aan de slag. Eerst vormden ze het voorwerp in klei, daarna werd het gescand. Vervolgens activeerde het computerprogramma de 3D-printers van RepRap Universe en zie hier het resultaat. Mogelijkheden in overvloed en klaar terwijl je wacht.”

Altijd op de hoogte blijven?