Vijf jaar geleden werd het VN-verdrag Handicap in Nederland van kracht. Is er reden voor een feest? Zeven ervaringsdeskundigen vertellen over hun hoop en persoonlijke verwachtingen na vijf jaar VN-verdrag Handicap. Illya Soffer, directeur van Ieder(in): "Ondanks meer aandacht staan mensen met een beperking nog steeds op achterstand."
Op 14 juli 2021 is het precies vijf jaar geleden dat in Nederland het VN-verdrag Handicap in werking trad. Daar is jaren voor gestreden: in landen om ons heen was dat al veel eerder het geval. Illya Soffer: "Hoewel er zeker meer aandacht is bij landelijke en lokale politiek voor mensen met een beperking en hun rechten, is 14 juli dit jaar nog geen reden voor een feestje. Het VN-verdrag Handicap gaat niet over gunsten, maar over basale mensenrechten die voor iedereen gerealiseerd moeten worden. Denk aan de toegang tot zorg, tot verkiezingen, tot vervoer, gebouwen, tot onderwijs, arbeid, een toereikend inkomen of een passende woning. Op al deze onderwerpen zien we dat mensen met een beperking of chronische ziekte forse achterstanden hebben ten opzichte van mensen zonder."
Zeven persoonlijke verhalen over vijf jaar VN-verdrag Handicap
Geen reden voor een feestje, maar wel een goed moment voor een gesprek met onze achterban over vijf jaar VN-verdrag. We spreken met zeven mensen die in hun dagelijks leven direct geraakt worden door inclusie of juist het gebrek daaraan. We vragen hen naar hun verwachtingen en wat zij merken van de toegankelijke en inclusieve samenleving, die het doel is van het VN-verdrag Handicap.
Zonder inkomen heeft een toegankelijk theater weinig zin
Onder hen Aline Molenaar: "Steeds meer mensen begrijpen waar toegankelijkheid over gaat, maar het blijft vaak hangen in leuke dingen en losse oplossingen. Het is fijn dat er steeds meer festivals toegankelijk zijn. En het is goed dat audiodescriptie is opgenomen in de subsidievoorwaarden bij het filmfonds. Maar bij echte beleidsterreinen als onderwijs, werk of inkomen, daar moet nog hard worden gewerkt. Of denk aan de eigen bijdrage in de zorg. Hoe kan het dat mensen met een levenslange beperking levenslang een eigen bijdrage moeten betalen? Op die punten zie je dat mensen met een beperking echt nog niet dezelfde kansen hebben als andere Nederlanders."
Je vindt alle portretten op de website van Ieder(in).
(Bron: Iederin)