Misschien is ze wel de meest bekende sporter van de 567 deelnemers aan PyeongChang 2018: de Amerikaanse Brenna Huckaby. Nog niet eens als snowboardster, of als kersvers paralympisch kampioen, maar wel als fotomodel in de beroemde badpakeditie van het magazine Sports Illustrated.
In februari was Huckaby (22) de eerste vrouw-met-zichtbare-handicap op de cover van de 'Swimsuit Issue' van het Amerikaanse sportblad. Ook in PyeongChang beantwoordt ze de vragen over haar optreden in het blad graag. "Het ging me erom de wereld te laten zien hoe zelfverzekerd ik ben, dat ik krachtig en mooi kan zijn. In het snowboarden, als moeder, of in een zwempak op de strand waar iedereen me kan zien."
Huckaby was niet altijd zo zelfverzekerd. Als tiener was ze een veelbelovende turnster, tot ze op 14-jarige leeftijd de diagnose kanker kreeg en haar been boven de knie geamputeerd moest worden. "Op dat moment had ik niemand om naar op te kijken. Om nu zelf dat rolmodel te zijn, iemand waarnaar kinderen of zelfs volwassenen die zoiets meemaken als een amputatie, dwarslaesie of andere handicap, opkijken, is ongelofelijk. Maar ik vind het wel fantastisch dat ik dat mag zijn."
Rolmodel
De reden waarom is volgens Huckaby – moeder van een dochter van 2 jaar – simpel: "Ongeacht wat je doormaakt, wie je bent, of hoe je lichaam is, je mag er zijn, je bent geweldig, je bent een 'baas'. Ik wil iedereen laten zien dat je alles kunt overwinnen. Iedereen kan sexy zijn. En ik wil vooral ook een rolmodel zijn voor vrouwen met een handicap."
In de Swimsuit Issue verruilde de Amerikaanse haar dikke, weinig sexy snowboardoutfit voor een kleine mini-bikini. Een enorme overwinning. "Ik voelde me niet altijd op mijn gemak met mijn lijf. Als tiener droeg ik altijd een langer broekje als we gingen zwemmen. Ik was bang wat mensen van me zouden vinden zonder mijn been, vooral omdat ik niet zo’n hoge pet van mezelf op had. Pas toen ik een dochter kreeg, wist ik dat mijn lijf meer is dan een object. Het is een krachtig instrument waarmee ik van alles kan doen. Toen hield ik pas echt van mijn lijf."
Medailles
Wat ze met dat lijf kan doen, is ook goed snowboarden. "Het was voor mij eerst geen sport, maar een manier om vrijheid te hebben zoals iedereen", vertelt Brenna. "Toen ik van de Paralympische Spelen hoorde, was ik verkocht. Ik ben enorm competitief ingesteld." Dat bleek: in PyeongChang won ze vandaag de snowboardcross in de LL1-klasse. En ook op de banked slalom is ze vrijdag medaillekandidaat.
"Sport heeft mijn leven veranderd, blijft mijn leven veranderen en ik wil dat andere mensen die kans krijgen. Ik hoop dat het feit dat ik mezelf nu op een heel andere manier heb laten zien, nog meer mensen naar de paralympische sport trekt."
(Tekst: Robin Wubben/ParaWatcher)