Hulphond Roxy
Sinds de zomer van 2021 zijn Marlies Bergmans en ADL-assistentiehond Roxy onafscheidelijk. Als hulphond is Roxy zowel op fysiek als mentaal vlak van onschatbare waarde voor de vrijheid van Marlies. “Ze weet altijd hoe ik me voel.”
Tekst Edwin Verhoeven| Foto’s Marlies Bergmans
Nieuwsgierig
Eenmaal binnen in Marlies’ appartement wordt meteen duidelijk dat haar labrador Roxy de kat niet uit de boom kijkt. Ze komt resoluut op me af voor een kennismaking en neemt me al springend de maat. Marlies corrigeert haar en dirigeert haar naar de woonkamer. Wanneer ze in de keuken wat te drinken voor ons haalt, komt Roxy meteen van haar plek mijn kant weer op. Ze klemt behoorlijk krachtig mijn hand in haar bek en probeert het speelkwartier te openen. Een nieuwsgierige hond met een sterke eigen wil. En dat is precies wat Marlies zocht.
Ziekteverloop
Sinds haar achtste heeft Marlies cerebellaire ataxie, een progressieve ziekte die zij omschrijft als een aandoening ergens tussen parkinson, alzheimer en ALS in. De ziekte werd pas op haar 21ste vastgesteld, nadat talloze onderzoeken geen verklaring boden voor haar ingrijpende klachten. Marlies: “Tien jaar lang dachten we dat het mijn ogen waren. Mijn oogspiertjes veroorzaakten een steeds wisselend zicht. Ik ben twee keer geopereerd, maar de klachten keerden binnen twee maanden terug. Dat komt door het grillige verloop van de ataxie. Rond mijn 18de kreeg ik coördinatie- en balansproblemen. Inmiddels moet mijn lichaam zo hard werken dat vooral mijn beperkte energieniveau heel bepalend is voor mijn dag.”
Hulphond of rollator
Toen ze in 2016 de diagnose kreeg, gingen Marlies’ gedachten al snel uit naar een hulphond. ‘Door het toekomstbeeld van lopen met een rollator zocht ik naar een alternatief. Ik dacht: Ik ben jong, kan dit niet op een andere manier? Een hond ziet er een stuk leuker uit dan een rollator en kan ook zoveel meer voor je betekenen. Toen Roxy eenmaal hier was, merkte ik al vrij snel hoe krachtig het mentale aspect is. Heel simpel: ze is er altijd. Ze heeft ook altijd door hoe ik me voel. Ze weet natuurlijk niet exact wat er aan de hand is, maar komt bij me zitten als ik verdrietig ben of me niet goed voel.’
Pup uitzoeken
Roxy woont sinds juli 2021 bij Marlies, vier maanden nadat Marlies hoorde dat ze eindelijk een pup kon gaan uitzoeken. “In de zomer van 2020 heb ik een intake gedaan bij Bultersmekke Assistancedogs. Nadat zowel de verzekering als de gemeente de aanvraag afwezen, legde Bultersmekke mijn casus voor aan Stichting De Hond Kan De Was Doen. Deze stichting kiest elk jaar tien tot vijftien casussen uit die zij financieren. Ik was zo blij toen ik hoorde dat die van mij erbij zat!”
Waar De Hond Kan De Was Doen een traject financieel mogelijk maakt, verzorgt Bultersmekke de training van de hulphonden. Met de hulp van Bultersmekke koos Marlies een pup uit. “Ik heb bij de fokker elke hond apart genomen. Roxy kwam zonder aarzeling naar mij toe. Dat is waar je in de eerste plaats op let: of de pup nieuwsgierig is, niet schrikachtig, en of ze jou aardig vindt. De trainster van Bultersmekke keek daarna ook of het de juiste keuze was. Roxy ging vervolgens twee maanden naar een gastgezin om te socialiseren en zindelijk te worden. Ik kwam er vanaf het begin op bezoek, daar is de training begonnen.”
Training thuis
Het eerste jaar van de training is gericht op aanleren van de basis: gaan zitten, gaan liggen, naast het baasje wandelen, rustig wachten, andere honden (aan de lijn) negeren. Marlies: “Ik wilde de training thuis doen om de band met Roxy te versterken. De trainster kwam eens per drie weken kijken naar de voortgang. Verder kon ik haar altijd per app of mail benaderen als ik vragen had.
Ik had ook een map met oefeningen en maakte na elke training een verslag. Na een jaar deed ik de basistest, waarbij vooral gekeken wordt of de hond jouw commando’s goed opvolgt. Na dat eerste jaar ga je werken aan de ‘teamvaardigheden’, waarbij je je hond leert om jou bij de dagelijkse dingen te helpen.”
Speelgoed
In november 2023 kon de vlag uit: Marlies en Roxy hadden hun opleiding met succes afgerond. Inmiddels is Roxy een manusje-van-alles die Marlies assisteert bij allerlei dingen in huis en buitenshuis. Ze opent en sluit deuren en lades, kan kleding uittrekken, spullen oprapen en trekt een rollator met daarop een dienblad moeiteloos naar de gewenste plek. Roxy helpt Marlies met opstaan uit haar stoel en loopt buiten met een geleidebeugel die Marlies extra steun biedt. “Dat optrekken uit de stoel heb ik pas gaandeweg bedacht, omdat het in de toekomst van pas zal komen. Of er op korte termijn nog iets is wat ik Roxy zou willen leren? Zelf haar speelgoed opruimen!”
