Naar ervaringsdeskundigen wordt nu wel geluisterd

31 januari 2019 - Redactie Support Magazine

De maatregel loondispensatie moest ervoor zorgen dat meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk zouden gaan, maar zorgde voor een financieel extreem ongelijke situatie. Mensen met een handicap mochten volgens de maatregel onder het minimumloon betaald worden en kregen geen socialezekerheidsrechten. Dit absurde plan is mede door de beweging Wij Staan Op! van tafel. Maar we zijn er nog niet, schrijven initiatiefnemer Jiska Stad-Ogier en bestuurslid Marcel Kolder.

Je kent ons misschien wel van de 80.000+ handtekeningenactie van afgelopen jaar, of van media-optredens bij onder andere Nieuwsuur, Pauw en Hart van Nederland. Onze beweging Wij Staan Op! heeft zich sterk ingezet om loondispensatie in de Participatiewet tegen te houden en ons verzet had impact. Toen dit plan niet doorging, moest de verantwoordelijke staatssecretaris, Tamara van Ark, met een nieuw voorstel komen om mensen met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen. Wij Staan Op! is vanaf het begin bij deze nieuwe gesprekken betrokken. Het voornaamste speerpunt van Van Ark is om meer banen te creëren voor mensen met een arbeidsbeperking. De nieuwe plannen worden door de staatssecretaris 'breed offensief' genoemd, maar nog steeds vinden we bij Wij Staan Op! de plannen te beperkt. Het moet niet enkel over meer banen gaan, maar ook over de inhoud van die banen.

Passende banen

De staatssecretaris lijkt enkel gefocust op de koperblazers van het orkest. Succesvolle arbeidsgehandicapten die makkelijk aan een baan komen, omdat ze harder van de toren kunnen blazen dan anderen. Maar waar blijven de kansen voor de violen of dwarsfluiten? Een heel orkest dirigeren gaat niet alleen over aantallen, maar over aandacht voor elk instrument, over volwaardig en passend werk voor elke speler. We zien dat er veel tijdelijke banen geschapen worden waarbij veel mensen onder hun niveau werken en betaald worden. Zo vertelt Wij Staan Op!-kernlid Cynthia: "Ik word op mbo-niveau betaald, omdat ik ben aangenomen onder de Participatiewet. Terwijl ik een hbo-diploma heb! Ik voer nu al een tijd werk uit op hbo-niveau, maar blijf op papier op mbo-niveau. Dat knaagt, ook omdat ik door deze wet na drie jaar moet vertrekken. Zo groei je moeilijker naar een baan op niveau."

Wil je meer lezen over de strijd voor inclusieve arbeidsparticipatie? Je vindt het gehele artikel in de nieuwe februari-editie van Support Magazine, die je ontvangt wanneer je een abonnement neemt.

Altijd op de hoogte blijven?